Promowane podstrony

Treść strony

GATUNKI ŚLIMAKÓW
Spośród kilkunastu gatunków ślimaków atakujących rośliny uprawne najgroźniejszym szkodnikiem jest pomrowik plamisty (Deroceras reticulatum) Występuje on na polach uprawnych i w ogrodach na terenie całego kraju. Lokalnie, duże szkody wyrządzają: zawleczony do Polski na początku lat dziewięćdziesiątych ubiegłego wieku ślinik luzytański (Arion lusitanicus), oraz rodzime gatunki - ślinik wielki (Arion rufus) i ślinik zmienny (Arion distinctus). Oprócz ślimaków nagich, na plantacjach roślin uprawianych w ogrodach występują często ślimaki skorupkowe, które uszkadzają głównie warzywa, kwiaty i rośliny ozdobne.
Pomrowik plamisty - Deroceras reticulatum
Ślimak nagi o krępej budowie ciała, długości do 45 mm. W przedniej części ciała, na grzbiecie, osadzony jest płaszcz okrywający 2/5 długości ciała. Otwór oddechowy w tylnej części płaszcza. Za płaszczem występuje krótki dobrze widoczny kil. Ubarwienie ciała kremowe, słomkowe lub jasnokawowe, z ciemnobrunatnymi lub czarnymi plamami tworzącymi nieregularną siateczkę. Młode osobniki mogą być pozbawione plamek. Głowa najczęściej czarna, podeszwa kremowa. Śluz bezbarwny, osobniki podrażnione wydzielają mleczno-biały płyn. Ślimak żyje od 9-12 miesięcy. Zimują głównie jaja i młode osobniki oraz niewielka część osobników dorosłych. W ciągu życia ślimak składa do 700 jaj. Jaja są przezroczyste, wielkości 3 mm x 2,5 mm. Składane są po 10-20 sztuk w jednym złożu, w glebie, pod resztkami roślinnymi, pod kamieniami i grudami gleby. Składanie jaj odbywa się głównie latem i jesienią. Wylęganie następuje późną wiosną, jesienią i wczesną zimą. Po wylęgu wiosną, ślimaki są dorosłe jesienią i po kopulacji składają jaja, z których część wylęga się przed zimą. W ciągu roku ślimak rozwija jedno, rzadziej dwa pokolenia. Szczyt liczebności przypada pod koniec lata i jesienią, podczas wschodów rzepaku ozimego i pszenicy ozimej. Ślimak odżywia się świeżymi roślinami i resztkami roślinnymi zarówno w glebie jak i na powierzchni gleby. Zwykle pozostaje aktywny i żeruje w niskich temperaturach, do +2°C.
  • -
Ślinik luzytański - Arion lusitanicus
Ślimak nagi, długości do 120 mm podczas pełzania (osobniki dwuletnie do 150 mm). Płaszcz sięga 1/3 długości ciała, w tylnej części zaokrąglony. Otwór oddechowy w przedniej części płaszcza, wyraźnie zaznaczony. Na grzbiecie za płaszczem brak kila. Tylny koniec ciała zaokrąglony z dużym gruczołem kaudalnym. Ubarwienie osobników dorosłych jednorodne, ceglaste, pomidorowe, brązowe lub ciemno brunatne. Osobniki młode często jaśniej zabarwione. Podeszwa biaława, śluz bezbarwny.
    Ślimak ma roczny cykl życiowy. Pojedyncze osobniki mogą żyć do dwóch lat. Zimują jaja, osobniki młodociane, rzadko dorosłe. Jaja składane są w glebie i na powierzchni gleby, średnio po 60 jaj w jednym złożu. Są mlecznobiałe, wielkości 4,2 mm x 3,5 mm. W ciągu życia ślimak składa około 450 jaj. Jaja składane są od połowy sierpnia do pierwszych przymrozków późną jesienią. Po złożeniu jaj większość ślimaków ginie. Przed zimą wylęga się do 30% ślimaków. Młode zimujące ślimaki wychodzą z kryjówek wczesną wiosną, przy temperaturze ponad 4°C. Wyląg większości ślimaków z zimujących jaj rozpoczyna się w połowie marca i trwa od 4 do 6 tygodni. W trzeciej dekadzie lipca pierwsze dojrzałe ślimaki przystępują do kopulacji. Okres kopulacji trwa od 1,5 do 2,5 miesiąca. Po 2 - 4 tygodniach od kopulacji ślimaki rozpoczynają składanie jaj. W sezonie wegetacyjnym występują dwa szczyty liczebności. Pierwszy, przypada w połowie maja. W okresie tym w populacji dominują młode, niedojrzałe ślimaki. Drugi liczniejszy pojaw ślimaków występuje pod koniec lata, w okresie wschodów roślin ozimych. Wysoka liczebność ślimaków utrzymuje się prawie do końca października.
  • -

« wstecz

Dodatkowe menu

Stopka kontaktowe

Dane kontaktowe

60-318 POZNAŃ, ul. Władysława Węgorka 20

tel.: +48 61 864 9000, fax: +48 61 867 6301

e-mail: sekretariat@iorpib.poznan.pl

Stopka strony