Dane kontaktowe
60-318 POZNAŃ, ul. Władysława Węgorka 20
tel.: +48 61 864 9000, fax: +48 61 867 6301
e-mail: sekretariat@iorpib.poznan.pl
Instytut Ochrony Roślin - Państwowy Instytut Badawczy
Zmiana wielkości czcionek i wersji wizualnej strony
Promowane podstrony
Promowane strony
Media społecznościowe
Menu boczne Promo
Treść strony
SZKODLIWOŚĆ
Ślimaki atakują prawie wszystkie gatunki roślin uprawnych, jednak największe szkody obserwuje się w rzepaku ozimym, pszenicy ozimej, warzywach i kwiatach. Ślimaki uszkadzają wszystkie organy roślin, jednak najchętniej żerują na kiełkujących nasionach, siewkach i młodych liściach.Rośliny rzepaku ozimego niszczone są głównie w pierwszych kilku dniach po wschodach. Ślimaki ścinają kolanko podliścieniowe i zjadają tkanki liścieni powodując całkowite zniszczenie siewek. W miarę rozwoju kolejnych liści właściwych wygryzane są otwory w liściach, a niektóre liście mogą być zjadane w całości. W późniejszych stadiach rozwojowych roślin uszkodzenia w postaci wygryzionych dziur w liściach są często kompensowane przez intensywny wzrost roślin.
Pszenica ozima i inne zboża (jęczmień, kukurydza) uszkadzane są głównie w stadium ziarna, zaraz po wysiewie. Ślimaki zjadają zarodki i bielmo ziarna, uniemożliwiając kiełkowanie i wschody roślin lub niszcząc kiełkujące rośliny. Duży wpływ na stopień uszkodzenia nasion pszenicy przez ślimaki ma głębokość siewu. Płytko przykryte nasiona (15-20 mm) i nasiona wysiewane w źle przygotowaną, zbryloną glebę są najliczniej i najsilniej uszkadzane. Po wschodach roślin, ślimaki żerują na siewkach i uszkadzają pierwsze liście. W miarę jak liście stają się twardsze intensywność żerowania ulega ograniczeniu. W warunkach wysokiej wilgotności powietrza i gleby ślimaki ścinają wierzchołki liści i zdrapują tkanki między nerwami powodując charakterystyczne strzępienie liści. Na niektórych roślinach zjadane są całe liście flagowe. Uszkodzenia te prowadzą do zmniejszenia powierzchni asymilacyjnej liści, zahamowania wzrostu, a niekiedy do całkowitego zniszczenia roślin i znacznego ograniczenia plonu. Podobne objawy żerowania ślimaków obserwuje się na innych gatunkach roślin jednoliściennych.
Badania prowadzone w Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu wykazały, że w okresie 3-4 tygodni po wysiewie nasion rzepaku ozimego, ślimaki pomrowika plamistego mogą zniszczyć 60% siewek, przy średnim nasileniu ponad 7 ślimaków na pułapkę. W tym samym okresie, 4 ślimaki na pułapkę mogą zniszczyć 40% siewek pszenicy.
Warzywa, zwłaszcza rośliny kapustne uszkadzane są przez cały okres wegetacji. Najbardziej narażone na uszkodzenia są rośliny bezpośrednio po wschodach. W tym okresie siewki większości warzyw mogą zostać zniszczone w 100%. Dotyczy to głównie roślin rosnących na brzegach plantacji, do których ślimaki migrują z kryjówek w miedzach, rowach, zaroślach itp. Drugim krytycznym terminem jest okres pełnego rozwoju liści, pod którymi ślimaki znajdują doskonałe kryjówki i sprzyjające warunki do rozwoju. Do najsilniej uszkadzanych należą: ziemniak, słonecznik, marchew, pietruszka, sałata, kapusta, burak i fasola. Na warzywach korzeniowych oprócz liści ślimaki bardzo chętnie atakują podziemne części roślin. W bulwach ziemniaka, korzeniach buraka, marchwi i pietruszki wyjadają otwory i drążą kanały, które często są wykorzystywane jako kryjówki. Uszkodzone przez ślimaki rośliny są osłabione i podatne na zaatakowanie przez choroby grzybowe i bakteryjne. Rośliny strączkowe uszkadzane są we wszystkich fazach rozwoju, głównie w stadium siewek. Z roślin sadowniczych najczęściej uszkadzane są truskawka i malina. Ponadto ślimaki bardzo chętnie atakują byliny i kwiaty oraz niektóre uprawiane i dziko rosnące rośliny zielarskie.